چې مې ورکـــــه د خوبونو شهزادګۍ شوه
ربــــه ورانــه زمــــــا دغـــه دنیـــــا ګۍ شوه
ارمــــانـــــونه یـــې زمـــا په اوبــــــــو یــــوړل
چـــې رقیب ته دا په خــپله جرګه ګۍ شوه
ســر ببــر څیری ګـــریوان به پسې ګـــــرځم
خیر کـــــه دا د اسمانونو کــوربه ګۍ شـــوه
غـــــم یې مـــــا بانـدې انبار کــــړو او دا لاړه
هغه ورځ چې دا د بل یـــو ډیــوه ګۍ شــوه
چې یې خیال خاطر کې نه یې ای صــبوره
هغه هــم اوس په ژړا او په سلــــګۍ شـوه
0 comments:
Post a Comment