(س)
سپمولې ، سپو خوړلې
سپي ته يې ويل چغه ، دڅښتن درويه .
سپۍ چې هډوکى خوري د خپلي کوني سره سلاح کوي .
سپى د اوښ په سوري تلى ويل دا سورى زما دى .
سپى دي وي ، ژوندى دي وي .
ستا ده نو د مړې خوا سودا ده .
ستا وار سپي وخوړ .
ستا يې خپله ، زما يې خپله .
ستا يې قدم ، زما يې ليمه .
ستړو و گټل ، هوساوو و خوړل .
ستړې ورځ دوست نه لري .
سر په مال ساته عزت په دواړو .
سر چې د شال لايق وي د ملتانه ورته راځي .
سر څه په يوه لوټۀ سپيره ، څه په سلو .
سره پينه غوآړي ، مالگه څکي ؟ .
سلا دي غواړم په قول دي نه کوم .
سل خره په سويه کې ښه دي ، نه يو ... په دايره کې .
سل د زرگر ، يو د گگر
سل ديي ومره ، يو دي مه مره .
سل روپۍ پور کړه ، د ژمي شپه پر کور کړه .
سل سرونه خشتوي ، يو سر خريي
سل سرونه خشتوې ، يو هم خريلاى نسي .
سل سمنده ښنده ، دا بله سه (څخه ) ځان ساته .
سل واره يې گز که ، يو وار يې يوسه .
سل يې غواړي ، يو يې وړي
سل يې مړه کړه ، لا يې بدي نه بولي .
سمه پوښتنه د هغې نيمايي ځواب دى .
سوداپه رضا ، خيښي په خوښي .
سيالي د نيکو ښه ده نه د بدو .
سيرلى پوست سوى ، په لکۍ مانده دى .
0 comments:
Post a Comment